خل نوشته های من

زندگی جالبیه . هر روز داره عدد سنمون بزرگتر میشه ولی یوقتایی و تو یجاهایی انگار از درون عقب گرد میکنیم . گم و گور خسته میشیم . رخوت و کسالت همه وجودمونا میگیره . ولی یوقتایی هم لازم و خوبه . برای ساختن یچیز بهتر باید قبلی رو خراب کرد چون دیواری که خشتش از اول کج گذاشته شد تا آخرش کج میره و هرچی زور بزنی صافش کنی فایده ای نداره . حداقل تو اصل مطلب فایده نداره . میشه اینجوری تشبیه کرد که باید خرابش کرد ، خودتو ک نمیخوای گول بزنی ؟ میخوای؟ بقیه شاید بگن خوبه و عالی ولی توک میدونی نیست . پس باید خرابش کرد و از نو ساخت . خراب کردن آسونه ولی ساختن ؟! خراب میکنیم ولی اگر خسته بشیم اینجاس ک گم میشیم . دیگه یادمون نمیاد چی بودیم و حتی حالشم نیست ک چی بشیم . کاش اینطوری نشیم . از همه چی خسته نشیم . یوقتا هم لازم نیست همه چیو خراب و کنف یکون کنی . شاید اگر یه ساعت خوشگل آویزون دیوار کنی و دستی به در و دیوارا بکشی همه چی عالی بشه .  اینو میدونم که راه درستو میدونم ومیدونیم ولی باز اشتباه میریم و اشتباه میکنیم . برای چی اینبار باید جواب متفاوتی بده؟ نه همون جوابه . آدما همشون کلیشن . همشونا میشه با خل نوشته های من...

تغییر رخ میده ، چه آروم و چه سریع .
سریع مثل سوختن یه چوب کبریت یا آروم‌ مثل صدای بهار .
آدما هم همینطورین ، یهو میبینی عه ، این که اون نیست .

خل نوشته های من...

یکم فراموشی لازمه . عقبگرد ک نداریم .

دلم میخواد سیگار نکشم ولی میترسم موفق نشم .

دلخوش چنتا جمله ی سادم .

یوقتا اینقدر همه چیز برا آدم عادی و تکراری میشه که پیدا کردن دلیل برا خوشحال بودنم سخت میشه . اینطوری خیلی بده .

خل نوشته های من...

شاید دلیل موفق نشدن من تو بعضی کارا اینه که استمرار ندارم . بزار به پشت کار بگیم استمرار . خیلی سخته برام استمرار داشتن . تکرار و تکرار و تکرار ‌. دیدن یک فیلم بیشتر از یکبار لذت بخش نیست . ترجیح میدم نکته هایی ازش برام مبهم بمونه تا اینک دوباره ببینمش . نه واقعا اون قسمت های مبهم برام جالبترن . وقتی به جواب میرسی فقط یک ثانیه فکرتو مشغول میکنه و بعد تمام . مگر چقدر تجربه ی ناب توی دنیا داریم ؟ مگر چنتاشو میتونیم انجام بدیم ؟ تکرار زجر آوره . شاید برای همین همیشه مرتب نیستم . ولی وقتی که تصمیم میگیرم و مرتب میشم حس خوبی بهم میده . نمیدونم شاید مشکل از منه که نمیتونم توی تکرار حتی چیزهای خوب حس خوبم رو استمرار بدم . توی انتخاب لباس خیلی حساسیت ندارم . حالا امروز یکم گشاد باشه یا یکم تنگ . روزهای خیلی کمی هست که پیرهنم توی شلوارمه و خیلی راست و رسمی ام . به مد روز اعتقادی ندارم . هرچیزی میتونه زیبا یا زشت باشه .با اینک پیرهن و لباس نسبتا رسمی رو همیشه ترجیح دادم ولی یوقتا پیرهنم از پشت جاکتم زده بیرون . خب بنظر من زشت نیست . آره من یکم بهم ریختم . خیلی از اون آدم مرتب وسواسی فاصله گرفتم خل نوشته های من...